IN VINO VERITAS – Magazine - April 2000 – N° 68 :

Champagne Raymond Boulard: een reden om te feesten

We zullen er geen gewoonte van maken, maar de streek waarnaar ik u deze keer meeneem scoort maar een bescheiden 83% op de schaal van de crus van de Champagne. Deze puntenscore treft de wijngaarden van Cauroy-les-Hermonville, ten noordoosten van Reims, waar vooral pinot meunier verbouwd wordt.

Hier, in het uiterste noorden van het Franse wijnbouwareaal, staan nochtans de persen waaruit de most stroomt die tot champagne Boulard wordt omgetoverd. Maar schijn bedriegt: het huis verstaat namelijk de kunst van het pachten, en zeven verschillende crus dragen bij tot de uiteindelijke assemblage.

Raymond Boulard werd in 1954 négociant, maar kocht ook wijngaarden bij (in 1952 had hij 1,5 ha), zodat hij ook de pet van récoltant-manipulant mocht dragen.

Om familiale redenen vond in 1979 een serieuze aderlating plaats, zodat van het domein van 14ha, in eigendom en pacht, nog maar 5ha overbleef. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en zijn twee zonen, Dominique en Francis, en zijn dochter Hélène deden de cijfers weer positief evolueren. Ze baten nu, bij het begin van de 21e eeuw, 10,25ha uit: 3ha in het massief van Saint-Thierry, 5ha in het westelijke deel van de Montagne de Reims, en, last but not least, 2ha in Mailly-Champagne Grand Cru.

De pinot meunier laat nog plaats voor 30% pinot noir en 20% chardonnay.

De wijnstokken hebben een gemiddelde leeftijd van 25 jaar, maar sommigen, die in Neuville-aux-Larris bijvoorbeeld, zijn wel dubbel zo oud. In deze gemeente bevindt zich de tweede thuishaven van de familie: ze heeft er kelders, waar de hergisting en de rijping op fles gebeuren.

Traditioneel, maar met mate.

Het bewerken van de wijngaard gebeurt met respect voor de traditie, maar ook met moderne toetsen, zoals organische meststoffen en “ redelijke ” rendementen. Om de erosie tegen te gaan werd geëxperimenteerd met gras tussen de stokken, maar de resultaten waren niet eenduidig: de wijnstokken raakten uitgeput.

Schors tussen de rijen daarentegen lijkt een compacte bladzetting te bevorderen. Er wordt gestreefd naar diversiteit en dat vertaalt zich zowel in de keuze van de onderstokken als in de vinificatie. Sommige cuves worden niet gechaptaliseerd, wat bewijst dat de potentiële alcohol hier wat fatsoenlijker is dan de minimumvereiste in de Champagne: 9 graden!

Daarom ook hoeven niet alle wijnen een malolactische fermentatie te ondergaan. Tenslotte rijpt 15% van de productie op gedeeltelijk nieuwe vaten: pièces en demi-muids. Dit percentage moet in de nabije toekomst rond de 30% komen te liggen, zodat een maaltijdwijn op de markt kan worden gebracht die de reeds rijke keuze aan aperitiefwijnen kan aanvullen.

Yvan Tonneus - In Vino Veritas Magazine n°68 - April 2000